جوانه امید در سنگ سختیها
28 اسفند 1400 14:54سال 1400 پر بود از مشکلات و سختیهایی که از هرسو همه ما را احاطه کردهبودند. مشکلاتی به سختی سنگها و صخرههایی استورا که امید را ربودهاند. سالی که گذشت سال درگیری با سیل بود و زلزله و کرونا. سالی که هرمزگان چه مصیبتهایی که نکشید و چه غم دلها که نخورد. حالا اما که عید نوروز از راه رسیدهاست، بهار با آن سبزی و طراوت خود انگار ناجی ما در میان همه این صخرهها و سنگهاست. احساس یاسی که یک سال تمام کنارمان و همراه با تک تک مان زندگی کردهاست حالا با فرارسیدن بهار کمرنگ و کمرنگتر میشود. تنها امیدمان در آغاز سال جدید این است که این «ناامیدی» منحوس، عمری بیش از همین یک سال نداشته باشد؛ امید به اینکه مگر با پایان این سال سخت، بار دیگر شور زندگی و سرخوشی از راه برسد همانطور که در قرآن آمدهاست: و ان مع العسر یسرا