19

مهر

1404


01 مهر 1404 08:31 0 کامنت

اما پرسش اساسی این است که آیا این ابزار صرفاً یک سازوکار حقوقی در چارچوب توافق است یا در عمل به ابزاری برای فشار سیاسی تبدیل شده است؟ از منظر حقوق بین‌الملل، مکانیسم ماشه بخشی از یک توافق چندجانبه و مصوب شورای امنیت سازمان ملل متحد است. بنابراین، وجود آن ریشه در یک متن حقوقی دارد و مسیر فعال‌سازی آن نیز به‌طور دقیق در برجام و قطعنامه ۲۲۳۱ تعریف شده است. به‌ظاهر، این مکانیزم برای ایجاد توازن و تضمین پایبندی طرفین طراحی شده است. با این حال تجربه نشان داده که استفاده از مکانیسم ماشه عمدتاً در بستر منازعات سیاسی رخ می‌دهد. کشورهایی که به دنبال افزایش فشار بر ایران بوده‌اند، این ابزار را به عنوان اهرمی سیاسی برای بازگرداندن تحریم‌ها به‌کار گرفته‌اند. حتی اختلاف نظرهای جدی میان قدرت‌های بزرگ درباره مشروعیت و نحوه اجرای آن، نشان می‌دهد که کارکرد این مکانیسم فراتر از یک ابزار حقوقی صرف است. فعال‌سازی مکانیسم ماشه نه تنها بر روابط ایران و طرف‌های توافق تأثیر گذاشته، بلکه نظم و اعتبار حقوق بین‌الملل را نیز زیر سؤال برده است. برخی کارشناسان معتقدند استفاده ابزاری از این سازوکار، می‌تواند اعتماد به سازوکارهای چندجانبه را کاهش داده و آینده مذاکرات بین‌المللی را تیره‌تر کند. مکانیسم ماشه در ظاهر یک ابزار حقوقی برای تضمین اجرای تعهدات است، اما تجربه نشان داده که در عمل بیشتر به اهرمی برای فشار سیاسی بدل شده است. پرسش مهم اینجاست که جامعه جهانی تا چه اندازه حاضر است به استفاده ابزاری از حقوق بین‌الملل تن دهد و چه راهکاری برای جلوگیری از سیاسی شدن چنین سازوکارهایی اندیشیده خواهد شد؟

روزنامه صبح ساحل

img
دیدگاه ها (0)
img
خـبر فوری:

به ازای هر فرزند، یک سال از سن بازنشستگی مادران شاغل کم می‌شود