گسترده‌ترین پیوندها میان ایران و پاکستان

گرچه هندی در عذوبت* شکّر است

طرز گفتار دری شیرین‌تر است

این شعر از اقبال لاهوری پدر معنوی و شاعر ملی پاکستان در ستایش زبان پارسی، خود گویای عمیق‌ترین پیوندهای فرهنگی،مذهبی و از همه مهمتر زبانی بین ایران و پاکستان است. پاکستان کشوری که علاوه بر نامش که پارسیست، زبان رسمی‌اش اردو و دارای بیشترین شباهت‌ها با فارسیست و سرود ملی این کشور که توسط اقبال لاهوری سروده شد هم به زبان پارسیست. همچنین بعد از استقلال این کشور از هند در سال 1948 میلادی ایران اولین کشوری بود که استقلالش را به رسمیت شناخت.

گفته می شود؛ در پاکستان محمدعلی جناح (معروف به قائد اعظم و بنیان‌گذار این کشور که خیابانی در تهران هم به نام اوست) ژنرال یحیی‌خان رئیس‌جمهور سابق، ذوالفقار‌علی بوتو نخست وزیر معروف پاکستان و همچنین دخترش بی‌نظیر بوتو شیعه بوده‌اند.

از همه مهمتر آنکه مذهب سنی شبه قاره هند خصوصا پاکستان نیز پروده و انتقال‌یافته از مبدا ایران سده‌های میانی و مملو از عناصر ایرانی است. همینطور بر همین اساس بیگم‌بوتو همسر بوتو و مادر بی‌نظیر بوتو، ایرانی، اصفهانی و از تبار کردهای ایرانی بوده است .

او مادر دموکراسی پاکستان خوانده می‌شود و خانواده‌اش تاثیرات عمیق و پایداری بر توسعه و نزج بافت‌های اولیه جامعه مدنی پاکستان داشته‌اند. حتی مقامات ارشد کنونی این کشور چون رئیس‌جمهورش آصف‌علی‌زرداری از قومیت بلوچ (قومیتی ایرانی‌تبار) و رئیس مجلسش، یوسف

‌رضا گیلانی(از تبار عبدالقادر گیلانی عالم بزرگ اهل گیلان )هم، ریشه‌هایی ایرانی دارند.

این کشور اتمی با داشتن دومین رتبه‌ی جمعیتی در جهان اسلام علاوه بر این پیوندهای بسیار نزدیکش دارای مرزی طولانی و در حدود 900 کیلومتری با کشورمان است.

پاکستان به لحاظ اقتصادی اگرچه رتبه‌ی ضعیفی در درآمد سرانه و جایگاه متوسطی در توسعه‌ی انسانی دارد اما با تولید ناخالص داخلی(GDPبر اساس برابری قدرت خرید) حدودا 1600 میلیارد دلاری‌اش در رده بیست‌و‌چهارمین قدرت اقتصادی جهان قرار دارد.

از این‌رو پتانسیل‌های تقویت روابط ایران با پاکستان علی‌رغم همگن بودن اقتصادشان هم کم نیست به گونه‌ای که قابلیت

افزایش این روابط تا سطحی بسیار بیش از 10 میلیارد دلار در زمینه‌های کشاورزی، انرژی، حمل‌ونقل و... قابل دسترسی

‌است.

همینطور پاکستان با وجود نزدیکی روابطش با آمریکا اما یکی از متحدین چین در جنوب آسیا محسوب می‌شود که می‌تواند یکی دیگر از دلایل نزدیکی‌اش به ایران باشد.

در کنار این فرصت‌های بی‌شمار چالش‌هایی هم روابط ایران و پاکستان را تهدید می‌کند که در رأس آن فرقه‌گراییست که باعث ترورها و نا آرامی‌های خونینی بین فرق و مذاهب اسلامی در آنجا و تهدید منافع کشورمان شده است که حامیان اصلی این تحرکات شوم هم دشمنان نزدیکی روابط دو کشورند.

رهاورد این اتفاقات باعث نگرانی‌های امنیتی جدی در طول مرزهای این کشور با کشورمان که ناشی از اقدامات تروریستی و انتقال مواد مخدر بوده، شده است.

پرواضح است که ایران عزیز ما که نه تنها یک کشور که خود تمدن و هویتی بزرگ است، دارای ظرفیت‌های عظیمی برای گسترش روابط و نزدیکی هر چه بیشتر با سایر کشورها به ویژه کشورهای همسایه‌اش چون پاکستان است.

از این رو باید هوشمندانه از این ظرفیت‌های عظیم استفاده کرد و از آن برای افزایش رفاه و صلح استفاده نمود.

عذوبت: شیرینی