راه‌حل بداهه نجات غزه

ابهامات پیش‌نویس آمریکا

اگرچه طبق گزارش‌ها، قطعنامه آمریکا به روزرسانی شده و به دنبال گرفتن حمایت سازمان ملل می‌باشد، اما بخش عمده‌ای از آن همچنان بدون تغییر باقی مانده است؛ 1.هنوز مشخص نیست که طرح ترامپ چگونه اجرا خواهد شد. اسرائیل همچنان با بازگشت نهایی تشکیلات خودگردان فلسطین به غزه - که عنصر اصلی ابتکار آتش‌بس است - مخالف است.2.به هیئت غزه اختیارات قانونی گسترده‌ای در مورد حکومت، بازسازی و امنیت در غزه اعطا خواهد شد، علیرغم اینکه قطعنامه عملاً هیچ شفافیتی در مورد نحوه انتخاب اعضای آن یا اینکه چه قوانین و سازوکارهای پاسخگویی بر اعمال اختیارات آن حاکم خواهد بود، ارائه نمی‌دهد. تنها چیزی که واضح است، دخالت ترامپ و - طبق طرح و گزارش‌های بعدی - تونی بلر، نخست‌وزیر سابق بریتانیا، است.3.اشاره به مشارکت فلسطینی‌ها در این مسائل سیاسی به وضوح در پیش‌نویس قطعنامه وجود ندارد. در صورت عدم مشارکت معنادار فلسطینی‌ها، آمریکا و اسرائیل در موقعیتی قرار می‌گیرند که این نهاد را به یک نهاد نیابتی برای مدیریت اشغال غزه توسط اسرائیل تبدیل کنند.

4.برخی از اعضای سازمان ملل نگرانند که این هیئت، که طبق پیش‌نویس، ماموریت آن تنها در دسامبر ۲۰۲۷ توسط شورای امنیت تمدید خواهد شد، سازمان ملل و آژانس‌های آن را از هرگونه نقش نظارتی یا عملیاتی نیز محروم کند. 5.واشنگتن فهرست بلندی از وظایف اضافی برای ISF فراتر از نظارت صرف بر آتش‌بس، مانند حفاظت از غیرنظامیان، تسهیل تلاش‌های امدادی، آموزش پلیس فلسطین و ایمن‌سازی منطقه مرزی با اسرائیل، پیشنهاد کرده است. حساس‌ترین نکته این است که پیش‌نویس قطعنامه بیان می‌کند که بر غیرنظامی‌سازی نوار غزه نظارت خواهد کرد که شامل از رده خارج کردن سلاح‌های در اختیار حماس و سایر گروه‌های مسلح و اطمینان از عدم مسلح شدن مجدد آنها می‌شود. اینها وظایف دشواری هستند و آمریکا اصرار داشته است که ISF باید یک عملیات اجرای صلح با منابع کافی و از نظر نظامی توانمند باشد نه یک "کلاه آبی" به رهبری سازمان ملل.6.سوالات عمده‌ای در مورد ترکیب ISFو شرایط دقیق مشارکت آن باقی مانده است.

اعضای شورا همچنین از این موضوع که پیش‌نویس قطعنامه ایالات متحده، نیروهای امنیتی اسرائیل را ذیل فصل هفتم منشور سازمان ملل - که ابزار سنتی مجوز اجرای صلح است - قرار نمی‌دهد، گیج شده‌اند.7.این قطعنامه بیان می‌کند که این نیرو کاملاً از طریق کمک‌های داوطلبانه تأمین مالی خواهد شد، اما مقامات آمریکایی هنوز در مورد اینکه این عملیات چقدر هزینه خواهد داشت یا اینکه چه کسی آماده است تا این هزینه را بپردازد، اظهار نظری نکرده‌اند.8. همچنین مشخص نیست که چه سازوکارهایی برای نظارت بر نقض احتمالی حقوق بشر توسط نیروهایش وجود خواهد داشت (علیرغم اینکه برخی از اعضای شورا صریحاً چنین مفادی را درخواست کرده‌اند).

شورای امنیت طرح صلح آمریکا برای غزه را تصویب کرد

رأی شورا یک پیروزی دیپلماتیک بزرگ برای دولت ترامپ بود. قطعنامه با ۱۳ رأی موافق و بدون رأی مخالف تصویب شد. روسیه و چین، که هر کدام می‌توانستند آن را وتو کنند، رأی ممتنع دادند. کشورهای عربی و مسلمان که انتظار می‌رود به غزه سرباز اعزام کنند - مصر، اندونزی، ترکیه و امارات متحده عربی - نگران درگیری‌های مسلحانه نیروهایشان با شبه‌نظامیان فلسطینی و هرگونه خونریزی بیشتر بودند که افکار عمومی اعراب را علیه دخالت آنها برمی‌انگیزد.

بنابراین دولت ترامپ به دنبال این حکم در سازمان ملل بود زیرا این کشورها گفتند که برای اینکه نیروهایشان توسط مردم خودشان به عنوان اشغالگر در غزه تلقی نشوند، به مجوز شورای امنیت نیاز دارند. آمریکا در مورد این قطعنامه کمترین مصالحه را کرد و در عوض حمایت کشورهای عربی و مسلمان را برای اعمال فشار بر روسیه و چین جلب کرد تا مانعی برای دستیابی به موفقیت در غزه تلقی نشوند.

غزه در گرداب طرح های مبهم

طرح‌های مربوط به آینده غزه با سرعت سرسام‌آوری تغییر می‌کنند که نشان‌دهنده رویکردی آشفته و بداهه برای حل یکی از پیچیده‌ترین و لاینحل‌ترین درگیری‌های جهان و ارائه کمک‌هایی از جمله غذا و سرپناه به ۲ میلیون فلسطینی است. میانجی‌گران نسبت به وضعیتی هشدار داده‌اند که «نه جنگ است، نه صلح» در غزه‌ی تقسیم‌شده، با حملات منظم اسرائیل، اشغال ریشه‌دار، عدم خودمختاری فلسطینیان و بازسازی محدود خانه‌ها و جوامع فلسطینی. هم‌اکنون مسیر پیش‌رو به دنبال تصویب این طرح نیز با ابهامات بسیاری روبرو است، مهم‌ترین مقوله آن حملات هوایی اسرائیل به غزه در پی نقض آتش بس و خشونت‌های فزاینده در کرانه باختری می‌باشد. از طرفی گام‌های بعدی، تعیین اعضای هیئت صلح، نهاد مسئول نظارت بر گذار در غزه و روشن کردن این موضوع که نیروهای تثبیت تحت اختیار چه کسی فعالیت خواهند کرد، در هاله ابهام قرار دارند.

با وجود اینکه نتانیاهو بعد از رای‌گیری طرح ترامپ را تایید کرد و آن را عاملی برای خلع سلاح حماس و پیوستن کشورهای عربی به توافق ابراهیم دانست اما مخالفت سرسختانه دولت خود با ایجاد یک کشور فلسطینی را تکرار کرد و این پرسش را مطرح می‌کند که آیا اسرائیل اجازه اجرای پیشنهادهای سازمان ملل را خواهد داد یا خیر. از طرفی پس از رأی‌گیری، حماس آنچه را که آن را «مکانیسم قیمومیت بین‌المللی» تحمیلی توصیف کرد، رد نمود و تأکید کرد که خلع سلاح نخواهد شد. با این تفاسیر باید منتظر درصد موفقیت عملی این طرح در آینده بود.

روزنامه صبح ساحل