تثبیت ترامپیسم

آن‌ها در ۲۰ اکتبر و یک روز قبل از سفر معاون رئیس جمهور جی. دی. ونس به منطقه، وارد رژیم صهیونیستی شدند. هدف از این ماموریت، اطمینان از رعایت آتش‌بس غزه، اجرای مراحل باقی‌مانده از مرحله اول طرح ترامپ و حرکت به سمت مرحله دوم است که شامل استقرار یک نیروی حافظ صلح بین‌المللی در غزه و تسهیل خروج ارتش اسرائیل از این منطقه می‌شود. براساس گزارش رسانه‌های اسرائیلی، ویتکوف و کوشنر به بنیامین نتانیاهو، نخست وزیر اسرائیل، اطلاع دادند که ایالات متحده انتظار دارد اسرائیل کاملا به آتش‌بس احترام بگذارد. در همین حال، نیویورک تایمز به نقل از مقامات آمریکایی فاش کرد که دولت ترامپ در تلاش است تا مانع از لغو توافق غزه توسط نتانیاهو و از سرگیری عملیات نظامی شود. ترامپ نیز در ۱۹ اکتبر تأیید کرد که آتش‌بس بین اسرائیل و حماس همچنان پابرجاست و افزود که حماس هیچ یک از موارد را نقض نکرده است. به باور کارشناسان، ترامپ انگیزه‌های متعددی برای تدوین و حفظ طرح صلح غزه دارد. این انگیزه‌ها می‌تواند توضیح دهد که چرا او همچنان به حفظ و اجرای آن متعهد است و در این راستا، ده دلیل اصلی را می‌توان برشمرد.

چالش‌های پیش روی ارتش آمریکا

به گزارش وورد پالیسی هاب؛ به باور ترامپ پایان دادن به جنگ اسرائیل علیه غزه بسیار مهم است، زیرا این جنگ ظرفیت نظامی ایالات متحده را به میزان قابل توجهی کاهش می‌دهد. نیروهای مسلح ایالات متحده در حال حاضر با چالش‌های استخدام و بسیج مواجه هستند و آمارها نشان می‌دهد که در سال ۲۰۲۳ با کمبود حدود ۴۱ هزار سرباز مواجه بود، که در سال ۲۰۲۴ با ترجیح فزاینده نسل‌های جوان‌تر به مشاغل غیرنظامی بر خدمت نظامی، بدتر هم شده است. همچنین، دخالت مستقیم و غیرمستقیم آمریکا در جنگ‌های اسرائیل، پنتاگون را از پرداختن به این مسائل باز داشته است. تولید اسلحه و مهمات ایالات متحده در حال حاضر نمی‌تواند نیازهای نظامی داخلی و متحدان آن در سراسر جهان را برآورده کند. بنابراین، پیت هگست، وزیر دفاع، از شرکت‌های دفاعی ایالات متحده خواسته است تا تولید به ویژه موشک‌ها و گلوله‌های ۱۵۵ میلی‌متری را دو برابر کنند که به دلیل جنگ‌های اسرائیل در منطقه و درگیری‌های جاری در اوکراین به شدت کاهش یافته‌اند.

اجرای استراتژی دامنه

ایالات متحده قصد دارد حضور نظامی خود در خاورمیانه را تغییر شکل دهد. طبق دستورالعمل ترامپ و با حمایت وزیر دفاع و فرمانده سنتکام، در حال تدوین چارچوب جدیدی به نام «استراتژی دامنه» است که برای کاهش سطح نیروها و دارایی‌های آمریکایی در منطقه طراحی شده است. این رویکرد نشان‌دهنده‌ی فاصله‌ی شدید با دکترین فرمانده‌ی سابق، ژنرال مایکل اریک کوریلا مبنی بر بسیج سریع و استقرار گسترده‌ی ناوهای هواپیمابر است. در مقابل، مدل کنونی بر شناسایی دقیق تهدید و بازدارندگی متناسب تاکید دارد که تکیه بر فناوری پیشرفته و ارزیابی‌های مبتنی بر هوش مصنوعی است. این راهبرد جدید، هدف کلان ترامپ مبنی بر وادار کردن متحدان به پذیرش مسئولیت بیشتر در دفاع از خود را با پیروی از نمونه‌های ژاپن، کره جنوبی، استرالیا، نیوزیلند و متحدان ناتو منعکس می‌کند. ترامپ نمی‌تواند اجرای این دیدگاه را آغاز کند، مگر اینکه خاورمیانه به اندازه کافی ثبات پیدا کند تا از وضعیت کوریلا به چارچوب جدید منتقل شود.

هزینه حمایت از اسرائیل

ترامپ از زمان بازگشت به کاخ سفید در ژانویه ۲۰۲۵، اکثر برنامه‌های کمک‌های بین‌المللی را کاهش داده است. با این حال، طبق مطالعات متعدد، واشنگتن از ۷ اکتبر ۲۰۲۳ بین ۳۱ تا ۳۳ میلیارد دلار برای حمایت نظامی مستقیم و غیرمستقیم از اسرائیل هزینه کرده است. گزارشی از «پروژه هزینه‌های جنگ» دانشگاه براون نشان می‌دهد که ایالات متحده طی دو سال گذشته حدود ۱۰ میلیارد دلار برای عملیات امنیتی منطقه‌ای و ۲۱.۷ میلیارد دلار دیگر نیز به صورت کمک مستقیم به اسرائیل هزینه کرده است. همچنین، ایالات متحده شش بار از حق وتوی خود در شورای امنیت سازمان ملل برای محافظت از اسرائیل در برابر محکومیت استفاده کرده، اقدامی که از نظر سیاسی پرهزینه است و واشنگتن را حتی از متحدان نزدیک خود مانند بریتانیا و فرانسه منزوی می‌کند.

رقابت با قدرت‌های جهانی

واشنگتن با دخالت عمیق در جنگ‌های منطقه‌ای اسرائیل، ناخواسته به رقبای خود به ویژه چین و روسیه اجازه داده است تا نفوذ جهانی خود را گسترش دهند. بسیاری از تحلیلگران آمریکایی اکنون استدلال می‌کنند که درگیری‌های مداوم اسرائیل، ایالات متحده را از رقابت راهبردی اصلی خود با این قدرت‌ها منحرف می‌کند. آن‌ها هشدار می‌دهند که جنگ طولانی مدت در غزه، به پکن و مسکو فرصت می‌دهد تا حضور خود را نه تنها در خاورمیانه، بلکه در آمریکای لاتین و کارائیب نیز تقویت کنند.

ترمیم وجهه آمریکا

جنگ غزه شدیدا به اعتبار آمریکا در افکار عمومی اعراب، مسلمانان و جهان آسیب رسانده است. برداشت غالب این است که واشنگتن بدون قید و شرط از کشتار و گرسنگی دادن غیرنظامیان توسط اسرائیل حمایت می‌کند. پایان موفقیت‌آمیز جنگ غزه به ترامپ کمک می‌کند تا آمریکا را به عنوان رهبر صلح و ثبات و نه همدست خاموش ویرانی منطقه و غزه معرفی کند.

تبلیغ ترامپ به عنوان یک «صلح‌طلب»

پایان دادن به درگیری غزه به ترامپ این امکان را می‌دهد که خود را به رأی‌دهندگان داخلی و نیز جهان به عنوان یک «رئیس‌جمهور صلح‌طلب» معرفی کند. او اغلب به مخاطبان یادآوری می‌کند که در طول دوره اول ریاست جمهوری خود

(۲۰۱۷-۲۰۲۱)، تنها رئیس جمهور ایالات متحده در دوره مدرن بود که برخلاف

جورج دبلیو بوش (افغانستان، عراق) یا باراک اوباما (لیبی، سوریه) جنگ جدیدی را آغاز نکرد.

با دستیابی و حفظ آتش‌بس غزه، ترامپ تصویر خود را به عنوان رهبری که به جنگ‌ها پایان می‌دهد نه اینکه آن‌ها را آغاز کند، تقویت خواهد کرد.

اگرچه او امسال نتوانست جایزه صلح نوبل را از آن خود کند، بسیاری از ناظران بین‌المللی انتظار دارند که او سال آینده یک رقیب جدی باشد، به خصوص اگر صلح را در غزه تثبیت کند.

تقویت تصویر رئیس جمهور

ترامپ مرتباً خود را در مقابل جو بایدن، رئیس جمهور سابق، قرار می‌دهد که او را «ضعیف» می‌خواند. او خود را به عنوان یک رهبر قاطع و مورد احترام در سراسر جهان به تصویر می‌کشد و استدلال می‌کند که اقدامات او مانند حمله به مراکز هسته‌ای ایران در ماه ژوئن، تهران را مجبور کرد تا حماس را برای پذیرش آتش‌بس تحت فشار قرار دهد. روایت ترامپ، در تصوراتش قاطعیت او را به عنوان کلید ثبات خاورمیانه ترسیم می‌کند.

میراثی در تاریخ

سخنرانی‌ها و پیام‌های سیاسی ترامپ، شیفتگی عمیق او به تاریخ را نشان می‌دهد. او مصمم است از طریق اقداماتی که نسل‌های آینده به یاد خواهند داشت، میراثی ماندگار در کتاب‌های تاریخ ایالات متحده به جا بگذارد. به باور او، صلح پایدار در خاورمیانه یکی از دستاوردهای تعیین‌کننده او خواهد بود.

تثبیت «ترامپیسم»

پیروزی قاطع ترامپ در انتخابات نوامبر ۲۰۲۴، رهبران جمهوری‌خواه را جسورتر کرده است تا ایدئولوژی و سیاست‌های او را فراتر از دوران ریاست جمهوری‌اش نهادینه کنند. با نزدیک شدن به انتخابات میان‌دوره‌ای نوامبر ۲۰۲۶، ترامپ آتش‌بس غزه را به عنوان یک عامل وحدت‌بخش برای جمهوری‌خواهان و حتی برای یک آمریکای چندپاره می‌بیند.

نکته قابل توجه این است که هم جمهوری‌خواهان و هم دموکرات‌ها از تلاش‌های ترامپ برای حفظ آتش‌بس حمایت کرده و آن را گامی به سوی آرامش پایدار می‌دانند. همچنین به ترامپ هشدار داده شد که ادامه عملیات نظامی اسرائیل می‌تواند جنبش MAGA را که باعث بازگشت سیاسی او شد، از هم بپاشد. بنابراین پایان دادن به جنگ غزه می‌تواند محافظه‌کاران را دوباره متحد، افراد مستقل را جذب و پایگاه سیاسی او را تقویت کند.

سرایت صلح

در نهایت، ترامپ و دولت جمهوری‌خواه او معتقدند که یک روند صلح موفقیت‌آمیز غزه می‌تواند به عنوان الگویی برای پایان دادن به سایر درگیری‌ها به ویژه جنگ روسیه و اوکراین، عمل کند. در واقع، برنامه‌های اولیه برای نشست بین ترامپ و ولادیمیر پوتین، رئیس جمهور روسیه، در بوداپست در هفته‌های آینده تدوین شده بود، اگرچه ترامپ در ۲۱ اکتبر اعلام کرد که هنوز تصمیم نهایی گرفته نشده است.

در مجموع، انگیزه‌های مذکور نشان می‌دهد که چرا دولت ترامپ مصمم است طرح صلح غزه خود را باوجود اتهامات متقابل بین اسرائیل و حماس مبنی بر نقض آتش‌بس، حفظ و پیش ببرد.

این انگیزه‌های سیاسی، نظامی و تاریخی

به سمت یک هدف همگرا می‌شوند و آن، تأمین خاورمیانه‌ای باثبات که اساس دیدگاه ترامپ در مورد قدرت، صلح و میراث آمریکا است.

روزنامه صبح ساحل