تقلا برای نجات نتانیاهو

این طرح را باید یک بزرگنمایی در نظر بگیریم یا اینکه به واقعیت تبدیل خواهد شد؟

این مدل شبیه طرح نظام شورای قیمومت سازمان ملل متحد است که در واقع فردی را برای اداره و سرپرستی غیر مختار به وسیله کشورهای قدرتمند و پیشرفته انتخاب می‌شود که در این سرزمین آقای تونی بلر نخست وزیر اسبق انگلستان به‌عنوان حاکم موقت از طرف ترامپ تعیین شده است که البته رئیس هیات نظارتی تحت عنوان دولت انتقالی بین المللی غزه، برای دوره پسا جنگ انتخاب شده است. قطعا این طرح با اعتراض و واکنش شدید حماس روبرو خواهد شد و آن‌ها نخواهند پذیرفت که یک غیر فلسطینی بر آن‌ها حکومت کند اما باید دید که ترامپ و نتانیاهو و اروپا چه تدابیری برای سکوت حماس و اداره غزه برنامه‌ریزی کرده‌اند تا به اهدافشان برسند. بحث بزرگنمایی این طرح نیست که بخواهند اعراب از آن‌ها حساب ببرند بلکه بخاطر اینکه بیش از ۷۷ سال است که این جنگ بین اسرائیل و فلسطین ادامه دارد و با توجه به اینکه سابقا این طرح‌ها در سال ۱۹۴۷ از طرف سازمان ملل متحد بین یهودیان و اعراب کشور، تعیین شده بود نیاز به کنترل و مدیریت بین الملل داشته است که مجددا همان طرح با مدلی که تحت اختیار کامل ترامپ و نتانیاهو باشد پیشنهاد شد تا جلوی پیشروی فلسطینی‌ها در سرزمین‌های اشغالی رقم بخورد تا تبدیل به واقعیت شود و از آن طرف هم دست ایران برای حمایت‌های مادی و معنوی به آن‌ها بسته و قطع شود.

این طرح تا چه اندازه می‌تواند به پیشبرد صلح در نوار غزه کمک کند و اینکه اساسا این طرح با چه چالش‌هایی روبرو خواهد شد؟

از نظر آمریکایی‌ها، اروپایی‌ها و اسرائیل این طرح، طرح بسیار خوبی است که با هدف پیشرفت سیاسی، اقتصادی، اجتماعی و آموزشی ساکنان این سرزمین‌ها و حرکت در جهت آزادی و استقلال سرزمین‌های تحت اشغال اسرائیل خواهد بود اما واقعیت این است که اجرای اصل حق ملت‌ها در تعیین سرنوشت خودشان باید صورت گیرد نه اینکه ترامپ و سایر حامیان اروپایی از آن طرف دنیا برای یک سرزمین دیگر که از بعد حقوقی و حاکمیتی هیچ گونه حقی ندارند بخواهد تصمیمی اتخاذ کند تا بگوید من توانستم جنگی که نزدیک به هشتاد سال طول کشیده بود را پایان بدهم و همین طور بتواند از طریق کنترل امنیتی و سیاسی غزه یک کمربند و بستر اقتصادی که تامین کننده منافع ملی آمریکا و اسرائیل باشد را فراهم کند. قطعا چالش‌های سیاسی، امنیتی و اقتصادی و اجتماعی بین فلسطین، آمریکا و اسرائیل پیش خواهد آمد از این‌رو پارادوکس و تضادهای فراوانی در مسائل بنیادی و بدبینانه‌ای که هرکدام از این کشورها در بین مقامات خود دارند در حال بررسی و ارزیابی آن‌ها هستند. در فکر و نگاه دونالد ترامپ این است که می تواند به‌عنوان یک ابر قدرت کلید‌دار صلح و ثبات در جهان باشد اما او نمی‌داند که در این مسیر با بحران‌های شدیدی مواجه خواهد شد. اینکه آیا این طرح همان پیشنهاد دو دولتی را به‌دنبال دارد یا همین طور طرح بازسازی نوار غزه را که قطعا اسرائیل با آن مخالفت شدیدی خواهد کرد، باید دید که دونالد ترامپ و نتانیاهو مساله صلح کردن را در چه مفهومی معنا می کنند. متاسفانه رویکرد آنها همیشه تعهد قطعی و محکمی در پیشبرد منافع فلسطینیان نبوده و نخواهد بود و آنها بدنبال فشار سنگین و حذف و مهار گروه‌های اسلامی هستند و به هیچ وجه مایل به هم زیستی مسالمت آمیز نیستند و به سمت یک افق سیاسی واحد برای کشور فلسطین حرکت نمی کنند.

براساس این طرح و مطابق گفته ترامپ مواردی مثل آوارگی اجباری ساکنان غره رخ نخواهد داد و بحث عدم حضور حماس نیز در این طرح گنجانده شده است. از نظر شما آیا این موارد امکان پذیر هستند و مورد توافق قرار خواهند گرفت ؟

طرح ترامپ مربوط به آزادی تمامی اسرای اسرائیلی در غزه در مدت دو روز در ازای خروج تدریجی نظامیان اسرائیلی از نوار غزه است.

این طرح آمریکا که طرح ادعای غیرممکن بودن آوارگی اجباری ساکنان غزه و همچنین عدم حضور حماس در ساختار حکومتی آینده غزه را بیان کرده است، متاسفانه خیلی از کارشناسان معتقدند این ادعا با واقعیت‌های میدانی غزه تناسبی ندارد. در واقع این طرح خواستار تشکیل یک نهاد بین‌المللی و یک کمیته فلسطینی مشترک برای اداره نوار غزه است که می‌خواهد کنترل و مدیریت فلسطین را بر عهده غیر فلسطینی بگذارد و اینها همه از حامیان و متحدان ترامپ و نتانیاهو هستند.

البته باید اشاره کنم که حامیان خاورمیانه‌ای ترامپ از این طرح ابراز خوشحالی و استقبال کردند و همچنین این طرح را در جهت تسهیل زندگی فلسطینیان و اسرائیلی‌های شهرک‌نشین تلقی کردند و همین طور ادعا می‌کنند این طرح ثبات بخش و احیا‌کننده کشور فلسطین خواهد شد که باید دید چطور با حضور اسرائیلی‌ها، مساله تهدیدات و حملات نظامی ادامه دار نخواهد بود. دونالد ترامپ در تلاش است تا در این سرزمین‌ها منافع اقتصادی آمریکا و اسرائیل تامین شود که البته با ادعای شکوفاسازی و ایجاد شهرهای مدرن به کمک غزه خواهد آمد که همه این کارها منوط به این است که ترامپ با این طرح، اعتمادسازی خودش را در بستر اقتصادی برای کل کشورهای دنیا محیا کند تا فرصت‌های اقتصادی طرح که قبلا توسط نتانیاهو و ترامپ تدوین و طراحی شده است هیچگونه خللی در فرایند منافع آن‌ها به وجود نیایید چرا که آن‌ها در این طرح به‌دنبال راه حل بلند مدت هستند و یقینا آنها دلشان برای فلسطینی‌ها نسوخته است که بخواهند برای همیشه مشکل آن‌ها بصورت یک توافق حل شود و چه بسا بدنبال تثبیت اسرائیلی ها در سرزمین های اشغالی از هیچ تلاشی دریغ نخواهند کرد.

آیا آمریکا می‌تواند اسرائیل را به پذیرش این طرح وادار سازد؟

پس از ظهور كمونیسم و توسعه‏‌طلبى‏‌هاى اتحاد جماهیر شوروى، اسرائیل براى تثبیت موقعیت و گسترش حوزه نفوذ خود در خاورمیانه و كنترل ملت‏‌ها و دولت‏‌هاى مسلمان و دست‌‏اندازى بر ثروت و دارایى آنان، به بهانه دفاع از قوم یهود در جنگ جهانى دوم که از سوى نازى‏‌ها مورد ستم واقع شده بودند، با یك طرح استعمارى و با استفاده از غفلت مسلمانان و در اوج اختلاف و درگیرى‏‌هاى درون جامعه عرب، فلسطین را تصاحب نمود و آن را پایگاه ثابت خود در قلب جهان اسلام قرار داد و در طول این سال‏‌ها نیز به رغم همه مخالفت‏‌ها، غرب و به‏‌ویژه آمریكا نسبت به ادامه روند حمایت از اسرائیل و ایستادگى در برابر اعاده حقوق ملت فلسطین، تحت‏‌تأثیر لابى قدرتمند یهود، این پروژه را ادامه مى‏‌دهد.

این پیشینه ساده‌‏ترین دلیلی است‏ که به مساله حمایت ابدی آمریکا و غرب از اسراییل داده شده است. اتحاد و حمایت ابدی آمریکا از رژیم اسرائیل، فراتر از یک پیمان و توافق سیاسی، نظامی، امنیتی یا اقتصادی می‌باشد و پیوند بین یهود صهیونیست و مسیحیت انجیلی، بیش از این‌كه سیاسی باشد، دیدگاه مشترک فرهنگی دارد كه در دین و اعتقاد آنها به سرنوشت و آینده جهان شکل گرفته است. دیدگاه ترامپ این است که می گویید اسرائیل غزه را اشغال نخواهد کرد و فقط بدنبال جایگاه تثبیت و کنترل و مدیریت و ثبات شهرک نشینان صهیونیستی است.

در واقع طرح صلح ترامپ برای نجات سیاسی نتانیاهو نوشته شده است و عملا به معنای پایان رویای دولت فلسطین و آغاز مرحله‌ای از قیمومیت بین‌المللی خواهد بود که در آن، صحنه به نفع رژیم اشغالگر اسرائیل و نه آزادی، بازطراحی شده که ذهنیت‌ها و روایت‌های فلسطینی‌ها و اسرائیلی‌ها تغییر یابد و بر مزایای ناشی از صلح تأکید می کنند.