تهدیدی بر استقلال فلسطین

اکنون در بحبوبه تشدید خشونت ها، نتانیاهو باعث اخراج جمعیت غزه شد و توافقی را برای پیشبرد طرح گسترش شهرک‌سازی در کرانه باختری اشغالی امضا کرد. نتانیاهو در این مراسم در معاله آدومیم، یک شهرک اسرائیلی در شرق اورشلیم، گفت: «ما به وعده خود مبنی بر عدم تشکیل کشور فلسطین عمل خواهیم کرد. این مکان متعلق به ماست. ما جمعیت شهر را دو برابر خواهیم کرد».

پروژه شهرک‌سازی که مدت‌ها متوقف شده بود، شرق اورشلیم را از کرانه باختری جدا کرده، جوامع فلسطینی را تکه‌تکه می‌کند و الحاق دائمی را پیش می‌برد. در تپه‌های سوخته شرق اورشلیم، شهرک اسرائیلی معاله آدومیم به سمت بیرون گسترش یافته و سایه بلندی بر شهر شلوغ فلسطینی عزاریه انداخته است. اینها تپه‌هایی هستند که قرار است اسرائیل در آنها بلوک شهرک‌های E1 خود را بسازد و کرانه باختری را به دو قسمت تقسیم کند تا احتمال تشکیل یک کشور فلسطینی را برای همیشه از بین ببرد. این طرح توسعه که شامل ۳۴۰۰ خانه جدید برای شهرک‌نشینان اسرائیلی است، بخش عمده‌ای از کرانه باختری را از اورشلیم شرقی اشغالی جدا می‌کند و در عین حال هزاران شهرک اسرائیلی در این منطقه را به هم متصل می‌کند. این در حالی است که تمام شهرک‌های اسرائیلی در کرانه باختری که از سال ۱۹۶۷ اشغال شده‌اند، صرف نظر از اینکه مجوز برنامه‌ریزی اسرائیل را داشته باشند یا خیر، طبق قوانین بین‌المللی غیرقانونی تلقی می‌شوند. اورشلیم شرقی به عنوان انتخاب فلسطینی‌ها برای پایتخت کشور آینده فلسطین، اهمیت ویژه‌ای برای آنها دارد. موقعیت E1 از اهمیت بالایی برخوردار است زیرا یکی از آخرین پیوندهای جغرافیایی بین شهرهای اصلی کرانه باختری، رام‌الله در شمال، و بیت‌لحم در جنوب است.این دو شهر ۲۲ کیلومتر از هم فاصله دارند، اما فلسطینی‌هایی که بین آنها سفر می‌کنند باید یک مسیر انحرافی طولانی را طی کنند و از چندین ایست بازرسی اسرائیلی عبور کنند و ساعت‌ها در این سفر وقت صرف کنند.

نبیل ابو ردینه، سخنگوی ریاست تشکیلات خودگردان فلسطین، تأکید کرد که یک کشور فلسطینی با پایتختی اورشلیم شرقی، کلید صلح در منطقه است. او با وجود اقدام نتانیاهو، این کشور و راه حل دو کشور را «اجتناب‌ناپذیر» خواند و نتانیاهو را به «هدایت کل منطقه به سوی پرتگاه» متهم کرد.

اخیراً، بزالل اسموتریچ، وزیر دارایی راست افراطی اسرائیل، گفت شهرک‌هایی مانند E1 به حذف فلسطین از نقشه کمک خواهد کرد، حتی در حالی که دولت فلسطین به طور فزاینده‌ای از سوی کشورهای عضو سازمان ملل به رسمیت شناخته می‌شود. اسموتریچ گفت: «این واقعیت سرانجام ایده یک دولت فلسطینی را دفن می‌کند زیرا چیزی برای به رسمیت شناختن وجود ندارد و هیچ کس برای به رسمیت شناختن وجود ندارد». وی گفت: «کشور فلسطین نه با شعار، بلکه با عمل از روی میز حذف می‌شود. هر شهرک، هر محله، هر واحد مسکونی میخ دیگری بر تابوت این ایده خطرناک است».

هفته گذشته، اسموتریچ پا را فراتر گذاشت و از طرحی برای الحاق ۸۲ درصد از کرانه باختری به اسرائیل رونمایی کرد که تنها شش مرکز جمعیتی پراکنده فلسطینی - رام‌الله، نابلس، جنین، طولکرم، اریحا و هبرون - را به عنوان مناطق جداافتاده باقی می‌گذارد. در بیانیه‌ای که به نقشه‌ای از این طرح که با آرم وزارت دفاع اسرائیل مزین شده بود، آمده بود: «جلوگیری از تشکیل کشور فلسطین، اجماع اسرائیلی‌هاست».

واکنش جامعه بین‌المللی

مجمع عمومی سازمان ملل متحد در سپتامبر ۲۰۲۴ از اسرائیل خواست تا با خروج ارتش خود، توقف فوری کار بر روی شهرک‌های جدید و تخلیه شهرک‌نشینان از سرزمین‌های اشغالی، به حضور خود در کرانه باختری پایان دهد. بیش از ۱۰۰ کشور به این قطعنامه رأی مثبت دادند. چهارده کشور رأی منفی دادند.

این رأی‌گیری پس از آن صورت گرفت که دیوان بین‌المللی دادگستری در ژوئیه ۲۰۲۴ نظر مشورتی خود را صادر کرد که در آن گفته شده بود ادامه حضور اسرائیل در سرزمین‌های اشغالی غیرقانونی است و اسرائیل «متعهد است که فوراً تمام فعالیت‌های شهرک‌سازی جدید را متوقف کند و تمام شهرک‌نشینان را از سرزمین‌های اشغالی فلسطین تخلیه کند».

نتانیاهو این نظر را «تصمیمی دروغین» خواند.

اخیراً، ۲۱ کشور، از جمله بریتانیا، استرالیا و ژاپن، طرح اسرائیل برای ساخت شهرک جدید خود را محکوم کردند.از سویی رأی 142 به 10 روز جمعه برای تأیید اعلامیه نیویورک نیز که با اعلام بیانیه‌ای خواستار راه حل دو کشوری شد، توسط فرانسه و عربستان سعودی در ماه ژوئیه تهیه شده است. اسرائیل، ایالات متحده، مجارستان و آرژانتین از جمله کشورهایی بودند که به این قطعنامه رأی منفی دادند. 12 رأی ممتنع وجود داشت. حدود سه چهارم از ۱۹۳ کشور عضو سازمان ملل، کشور فلسطین را که در سال ۱۹۸۸ توسط رهبری تبعیدی فلسطین اعلام شد، به رسمیت می‌شناسند.

در واقع در بحبوحه تنش‌های فزاینده در سراسر خاورمیانه، مجمع عمومی متنی را تصویب کرد که اعلامیه‌ای مهم در مورد تحقق یک کشور مستقل فلسطین را تأیید می‌کند، همه کشورهای عربی خلیج فارس از این قطعنامه حمایت کردند. در حالی که نماینده اسرائیل آن را به عنوان «نمایشی صحنه‌سازی‌شده و با دقت برای تیتر خبرها» رد کرد و نتانیاهو کمی قبل از رأی‌گیری اعلام کرد که «هیچ کشور فلسطینی وجود نخواهد داشت».

ایالات متحده نیز به همین ترتیب آن را یک «شیرین‌کاری تبلیغاتی گمراه‌کننده و بی‌موقع» نامید.از طرفی اسموتریچ تصمیم به پیشبرد ساخت و ساز در E1 را به عنوان تلافی اعلامیه‌های اخیر کشورهای غربی، از جمله استرالیا، کانادا و فرانسه، مبنی بر قصد آنها برای به رسمیت شناختن فلسطین در جلسه مجمع عمومی سازمان ملل در ماه سپتامبر، مطرح کرده است.

الحاق دیگر یک تهدید قریب‌الوقوع نیست!

در سراسر کرانه باختری، الحاق دیگر فقط یک تهدید قریب‌الوقوع نیست، بلکه واقعیتی آشکار از کنترل دائمی اسرائیل است. نزدیک به ۹۰۰ دروازه فلزی و ایست بازرسی نظامی، فلسطینی‌ها را از دسترسی به خانواده، دوستان و حتی مراقبت‌های پزشکی فوری باز می‌دارد. شهرک‌ها و پایگاه‌های جدید اسرائیلی در حال ایجاد هستند و شهرک‌های موجود با سرعت نگران‌کننده‌ای، به طور فزاینده‌ای در منطقه B تحت کنترل فلسطین، گسترش می‌یابند. و خشونت شهرک‌نشینان بی‌داد می‌کند، به طوری که مرز مبهم بین شهرک‌نشینان و سربازان اکنون عملاً پاک شده است.

از سویی هر روز هزاران فلسطینی به دلیل بمباران‌های بی‌هدف و گسترده اسرائیل علیه شهر غزه که روزانه ده‌ها غیرنظامی را به کام مرگ می‌کشد، آواره می‌شوند و خانواده‌ها به سمت جنوب و سرنوشتی نامعلوم در المواسی که بارها مورد حمله قرار گرفته و مملو از جمعیت است، فرار می‌کنند.

در همین حال، اورشلیم شرقی، که مدت‌ها به عنوان پایتخت کشور آینده فلسطین تصور می‌شد، از نظر فیزیکی و اداری از بقیه کرانه باختری جدا شده و توسط شهرک‌ها، ایست‌های بازرسی و کنترل شهرداری اسرائیل احاطه شده است. پروژه E1 آن را حتی بیشتر از این جدا می‌کند و شهر را از شهرهای مجاور مانند عزاریه، جایی که بسیاری از ساکنان روزانه برای خرید و نیازهای ضروری به آنجا می‌روند، جدا می‌کند.

در هفته‌ای که گذشت، چندین کشور - از جمله فرانسه، بریتانیا و استرالیا - قصد دارند در مجمع عمومی سازمان ملل، کشور فلسطین را به رسمیت بشناسند. بسیاری از مردم مدت‌هاست که راه‌حل دو دولت را مرده می‌دانند و هیچ چیز به اندازه واقعیت ویران‌ شهری روی زمین، از آن دور به چشم نمی‌آید.

اما این به رسمیت شناختن، نشانه‌ای از تعامل بین‌المللی و پیامی بسیار ضروری برای اسرائیلی‌هایی است که به سرزمینی خیالی و ترسناک نقل مکان کرده‌اند.

ولی نکته‌ای مهم که توجه جهانی را می‌طلبد گسترش شهرک‌سازی‌های اسرائیل بخشی از یک واقعیت فزاینده وخیم برای فلسطینی‌ها در کرانه باختری اشغالی است، چراکه همزمان با به رسمیت شناختن کشور فلسطین توسط جهان، طرح E1 اسرائیل در حال دفن آن است.

روزنامه صبح ساحل