سیاسی
دوران ریاست جمهوری دونالد ترامپ یکی از بحث‌برانگیزترین دوره‌ها در تاریخ معاصر آمریکا از نظر سیاست خارجی و نظامی است. این گزارش به بررسی رویکرد ترامپ نسبت به جنگ و استفاده از نیروهای نظامی در دوران ریاست جمهوری اول و شش ماه اول دوره دوم می‌پردازد و تأثیر شخصیت رسانه‌ای او بر تصمیمات نظامی و دیپلماسی آمریکا را تحلیل می‌کند. افزایش بودجه نظامی، برخورد متفاوت با کره شمالی و ایران، اقدامات متنوع در خاورمیانه، نقش او در جنگ ۱۲ روزه ایران و اسرائیل و مواضعش نسبت به جنگ اوکراین نمونه‌هایی از این رویکرد است. هدف این گزارش تحلیل تحولات سیاست خارجی ترامپ و پیامدهای آن برای امنیت جهانی و نقش رسانه در سیاست بین‌المللی است.
یکی از مهم‌ترین و پربحث‌ترین جنبه‌های دوران ریاست جمهوری دونالد ترامپ، نحوه مواجهه او با مسئله جنگ و استفاده از نیروهای نظامی برای حل بحران‌های بین‌المللی بود. ترامپ از سال ۲۰۱۴ و همزمان با کمپین انتخاباتی خود، دولت جورج بوش را به دلیل دخالت نظامی در عراق و افغانستان مورد انتقاد قرار داده بود و شعار «اول آمریکا» را محور سیاست خود قرار داد. این شعار نشان‌دهنده تمرکز او بر مسائل داخلی و کاهش توجه به بحران‌های بین‌المللی بود.با این حال، تجربه عملی دوران ریاست جمهوری اول و شش ماه اول دوره دوم، نشان داد که سیاست خارجی ترامپ پیچیده و گاه متناقض است و ترکیبی از دیپلماسی، فشار اقتصادی، تهدید نظامی و نمایش رسانه‌ای را شامل می‌شود. در این میان، تحولات اخیر در اروپا و خاورمیانه نیز فرصت مناسبی برای بررسی رویکرد ترامپ نسبت به بحران‌های بین‌المللی فراهم کرده است.
دوران ریاست جمهوری اول (۲۰۱۷-۲۰۲۱): تمرکز بر قدرت نظامی و جنگ
در دوران اول ریاست جمهوری، ترامپ با حمایت از عملیات نظامی علیه داعش و گروه‌های افراطی در خاورمیانه، رویکرد عملی خود را نسبت به مسائل نظامی نشان داد. بودجه نظامی آمریکا در این دوره از حدود ۵۸۰ میلیارد دلار در سال ۲۰۱۶ به ۷۲۰ میلیارد دلار در پایان دوره رسید، که افزایش نزدیک به ۲۴ درصدی را نشان می‌دهد.
رویکرد ترامپ نسبت به بحران‌های جهانی گاه متناقض بود؛
کره شمالی: سیاست مبتنی بر مذاکره و دیپلماسی تحت تأثیر نگرانی‌های آمریکا از برنامه هسته‌ای کره شمالی و نقش چین و روسیه.
ایران: رویکرد تهاجمی با خروج از برجام، افزایش تحریم‌ها، تهدید به استفاده از گزینه نظامی و در نهایت شهادت سردار حاج قاسم سلیمانی.این تناقض‌ها نشان می‌دهد که ترامپ نه تنها به دنبال حل بحران‌ها، بلکه همزمان به دنبال نمایش قدرت آمریکا و شخصیت رسانه‌ای خود بود.
شش ماه اول دوره دوم: اقدامات متناقض و منطقه‌ای
در شش ماه اول دوره دوم، ترامپ اقدامات گوناگونی انجام داد که گاه متناقض بودند:تلاش برای ایجاد صلح در منطقه قره‌باغ میان آذربایجان و ارمنستان، پایان دادن به جنگ میان هند و پاکستان و تهدید به حمله نظامی به تأسیسات هسته‌ای ایران.
این اقدامات نشان می‌دهد که ترامپ بسته به شرایط سیاسی و رسانه‌ای، می‌تواند هم مسیر دیپلماسی و صلح و هم مسیر جنگ و تنش را دنبال کند.
رویکرد ترامپ نسبت به جنگ اوکراین
با آغاز جنگ اوکراین در سال ۲۰۲۲، موضع ترامپ جنجالی و چندگانه بود. او همواره از ارسال مستقیم تسلیحات و حضور نظامی گسترده آمریکا در این بحران پرهیز کرد و تمایل داشت رویکرد محدود و اقتصادی را جایگزین کند. ترامپ جنگ اوکراین را فرصتی برای برجسته کردن سیاست «اول آمریکا» می‌دانست و تأکید داشت که آمریکا نباید وارد درگیری مستقیم شود، بلکه باید از طریق تحریم‌های اقتصادی و فشار دیپلماتیک، نقش خود را ایفا کند.این موضع با سیاست دولت‌های دموکراتیک و متحدان اروپایی آمریکا متفاوت بود و نشان‌دهنده رویکرد منفعت‌محور و رسانه‌ای ترامپ به بحران‌های بین‌المللی است، به طوری که او بیشتر به دنبال برجسته شدن شخصیت و تصمیم‌گیری‌های خود بود تا مشارکت فعال در جنگ‌ها.
نقش ترامپ در جنگ ۱۲ روزه ایران و اسرائیل (ژوئن ۲۰۲۵)
جنگ ۱۲ روزه ایران و اسرائیل در ژوئن ۲۰۲۵ یکی از مهم‌ترین بحران‌های منطقه‌ای در دوره اخیر بود. اسرائیل به تأسیسات هسته‌ای و زیرساخت‌های مهم ایران حمله کرد و ایران نیز با استفاده از موشک‌ها و پهپادها به اهدافی در اسرائیل پاسخ داد. در این جنگ، بیش از ۱۱۰۰ نفر کشته شدند که حدود ۴۰٪ آن‌ها غیرنظامی بودند.ترامپ در این بحران موضعی محتاط و همزمان رسانه‌ای اتخاذ کرد. او از مداخله مستقیم نظامی پرهیز کرد، اما حمایت سیاسی و دیپلماتیک خود از اسرائیل را به روشنی نشان داد و از طریق پیام‌ها و بیانیه‌ها تلاش کرد تصویر آمریکا به عنوان قدرت مسلط در منطقه حفظ شود. این رویکرد ترکیبی از احتیاط، فشار دیپلماتیک و بهره‌برداری رسانه‌ای بود که نشان‌دهنده سبک ویژه ترامپ در مواجهه با بحران‌های منطقه‌ای است.
تحلیل روانشناسی و رسانه‌ای ترامپ
ترامپ شخصیتی نمایشی و رسانه‌محور دارد و همواره تلاش می‌کند در تیتر اخبار جهانی قرار گیرد. تغییر نام رسمی وزارت دفاع آمریکا به «وزارت جنگ» نمونه‌ای از این ویژگی است؛ اقدامی که با تلاش‌های پیشین او برای معرفی خود به عنوان صلح‌طلب و حتی کاندیدای جایزه نوبل صلح در تضاد آشکار قرار دارد. تصمیمات ترامپ در عرصه بین‌المللی نه تنها ناشی از محاسبات استراتژیک بلکه وسیله‌ای برای نمایش قدرت و جذابیت رسانه‌ای او نیز محسوب می‌شود. دوران ریاست جمهوری ترامپ نشان‌دهنده رویکردی پیچیده و چندبعدی به مسئله جنگ و قدرت نظامی است. او در مسائل خاورمیانه و بحران‌های جهانی شخصیتی جنگ‌طلب و تندخو دارد و همزمان سیاست‌هایی شامل دیپلماسی، فشار اقتصادی و تهدید نظامی را دنبال می‌کند. رویکرد او به جنگ اوکراین و جنگ ۱۲ روزه ایران و اسرائیل نشان داد که ترامپ ترجیح می‌دهد نقش محدود، محاسبه‌شده و رسانه‌ای ایفا کند و از درگیری مستقیم نظامی اجتناب کند، اما همزمان قدرت و نفوذ آمریکا را به نمایش بگذارد.افزایش بودجه نظامی، واکنش‌های متفاوت به کره شمالی و ایران، اقدامات منطقه‌ای و مواضع درباره جنگ‌های اخیر نشان می‌دهد که نگاه ترامپ به جنگ و نیروهای نظامی، ترکیبی از سیاست امنیتی، ابزار رسانه‌ای و نمایش شخصی است. در نهایت، تحلیل این دوره‌ها نشان می‌دهد که سیاست جنگ و صلح آمریکا تحت تأثیر محاسبات استراتژیک، اهداف رسانه‌ای و شخصیت فردی رئیس‌جمهور قرار می‌گیرد و نقش او در بحران‌های منطقه‌ای و جهانی، تابع تعادل بین منافع ملی، فشار رسانه‌ای و شخصیت نمایشی اوست.
روزنامه صبح ساحل
جدیدترین اخبار
هرمزگان عنوان نایب قهرمانی را کسب کرد
بدون گواهینامه، بیمه هم شما را پوشش نمی‌دهد!
دعوت به همکاری در مجموعه رستوران مرشد در سراسر کشور
قیمت گذاری گندم به هفته آینده موکول شد/ قیمت پیشنهادی خرید تضمینی گندم ۳۲ هزار و ۵۰۰ تومان
آیفون ۱۷ نخستین تلفن همراه با هوش مصنوعی شخصی
استخدام سرپرست کنترل کیفیت در طرح توسعه نیکسا در بندر لنگه
هزینه هر پرس غذای دانشجویی در سال جاری اعلام شد/مبالغ وام‌ها افزایش نمی‌یابد
بلوا در امنیت بین‌الملل؟
بهترین واکسن آنفلوآنزا کدام و بهترین زمان تزریق آن کی است؟
خداحافظی با تنبلی تابستانی
پیشگیری از خودکشی در نسل زِد
چسب زخم
آسیب‌شناسی و واکاوی فعالیت تعاونی‌های مسکن
تداوم ناپایداری‌های جوی و دریایی در هرمزگان
تفریح تخریبی
