30

مرداد

1404


08 خرداد 1404 09:36 0 کامنت

* شعر واقعی شعری نیست که همه آن را بفهمند، شعری است که همه آرزوی فهمیدن آن را داشته باشند.

* شعرهای ابتدایی برای شاعر مثل دندان‌های شیری برای کودک است. لق! اما راهگشای دندان‌های محکمی که بعدها می‌رویند!

* مضمون، فرزند شاعر است. شاعری که با سرقت مضامین دیگران دیوان ترتیب می‌دهد فی الواقع سرپرست نالایق پرورشگاهی شلوغ و پر سر و صداست!

همه چیز می‌تواند ماده‌ی خام کار یک شاغل باشد اِلا مضمونی که دیگر شاعران پخته‌اند! اگر شعر را به نان تشبیه کنیم شاعر واقعی کشاورز گندمکار است نه پیشه ور نانوا! * شعر فرزند شاعر است. هیچ فردی بچه دیگران را به فرزندی قبول نمی‌کند مگر اینکه عقیم باشد.

دیدگاه ها (0)
img
خـبر فوری:

پایان حساب‌های وکالتی در فروش خودرو / حقوقی‌ها هم خریدار شدند